Hallo Maaike. Dat laatste plaatje kan ik me goed in verplaatsen. Ik ben nu 29 en ik ben toen ik 18 was voor het laatst in Hong Kong geweest met mijn moeder. En 1 van de dingen die ik me herrinner is de gekleurde lucht en die duizende lichtjes van al die flats die ik vanuit het raam bekeek.
Maar ik had uit je boek begrepen dat je HK niet zo leuk vond? Ik had ook altijd gemengde gevoelens, ik was zelfs toen als een verwesterde chinees. Interessant dat je toch terug bent gegaan.
Ha, grappig dat je dan ook HK al niet meer leuk vindt! Heb je er geen behoefte aan om ooit nog terug te gaan? Ik heb inderdaad een haat-liefde verhouding met HK. De eerste keer hebben we er een maand 'gewoond' en daarom voelt het toch vertrouwd om weer terug te zijn. Maar we gaan vooral naar HK terug omdat onze goede vriendin Sharmon daar woont en het een makkelijke overstap is als je onderweg bent naar Japan of Korea (onze favoriete landen). Binnenkort gaan we er weer heen, en jawel, ook een weekje HK staat gepland.
Ja, Sharmon, een eerder 'karakter' uit het HK boek! :D
Ik heb geen hekel aan HK hoor, maar ik voel geen bijzondere noodzaak om terug te gaan. Mensen zoals ik noemen ze een 'banaan', geel van buiten, blank van binnen.
Leuke is, bij dubbeldekkers ga je natuurlijk naar de bovenste verdieping, en daar merk je het lengteverschil wel op (ben zelf 1.85), hoewel ik het destijds toch wel leuk vond om een paar keer onder eigen volk te lopen.
Hahaha, maar Sharmon bestaat dus echt! En ja, kan me wel voorstellen dat als je niet opgegroeid bent daar dat het moeilijk wennen is. HK heeft zeker zijn charme maar het is zo druk, rommelig en lawaaiig dat ik het altijd een uitputtingsslag vindt.
Ik vermoed eerder dat dit een soort Fight Club achtig scenario is. Sharmon is een fictief karakter bedacht als een soort devies om beter om te gaan met opgelopen tourist anxiety.
En nu doe je zelfs buiten je werk alsof het een bestaand persoon is, dat is een sterk staaltje art performance. Een soort vice versa van art imitates life. Het breken van de 4e muur, we denken dat we naar een kader kijken naar een werk, maar misschien heeft de artiest heel geniepig een nog groter kader om het publiek heen geplaatst zonder dat we het door hebben.
Maar heb je de film gezien? Was ongeveer hetzelfde; iemand die een documentaire ging maken over Banksy en later is het onduidelijk of die persoon wel bestaat. Sharmon daarentegen bestaat wel heel echt.
Ah, ok, dat wist ik dus niet, alleen van de tegeltjes die hij altijd maakt. Ik had de film binnen gehaald en destijds alleen even kort stukjes bekeken, daarna is ie in mijn erg lange to-watch lijst belandt.
Welcome to my blog!
I'm a professional illustrator and comicartist.
This blog shows all the creative things I do for work and in my spare time. I named it after my last name Hartjes, which means 'little hearts'.
Hallo Maaike. Dat laatste plaatje kan ik me goed in verplaatsen. Ik ben nu 29 en ik ben toen ik 18 was voor het laatst in Hong Kong geweest met mijn moeder. En 1 van de dingen die ik me herrinner is de gekleurde lucht en die duizende lichtjes van al die flats die ik vanuit het raam bekeek.
ReplyDeleteMaar ik had uit je boek begrepen dat je HK niet zo leuk vond? Ik had ook altijd gemengde gevoelens, ik was zelfs toen als een verwesterde chinees. Interessant dat je toch terug bent gegaan.
YFL.
Ha, grappig dat je dan ook HK al niet meer leuk vindt! Heb je er geen behoefte aan om ooit nog terug te gaan?
ReplyDeleteIk heb inderdaad een haat-liefde verhouding met HK. De eerste keer hebben we er een maand 'gewoond' en daarom voelt het toch vertrouwd om weer terug te zijn.
Maar we gaan vooral naar HK terug omdat onze goede vriendin Sharmon daar woont en het een makkelijke overstap is als je onderweg bent naar Japan of Korea (onze favoriete landen).
Binnenkort gaan we er weer heen, en jawel, ook een weekje HK staat gepland.
Ja, Sharmon, een eerder 'karakter' uit het HK boek! :D
ReplyDeleteIk heb geen hekel aan HK hoor, maar ik voel geen bijzondere noodzaak om terug te gaan. Mensen zoals ik noemen ze een 'banaan', geel van buiten, blank van binnen.
Leuke is, bij dubbeldekkers ga je natuurlijk naar de bovenste verdieping, en daar merk je het lengteverschil wel op (ben zelf 1.85), hoewel ik het destijds toch wel leuk vond om een paar keer onder eigen volk te lopen.
YFL
Hahaha, maar Sharmon bestaat dus echt!
ReplyDeleteEn ja, kan me wel voorstellen dat als je niet opgegroeid bent daar dat het moeilijk wennen is. HK heeft zeker zijn charme maar het is zo druk, rommelig en lawaaiig dat ik het altijd een uitputtingsslag vindt.
Ik vermoed eerder dat dit een soort Fight Club achtig scenario is. Sharmon is een fictief karakter bedacht als een soort devies om beter om te gaan met opgelopen tourist anxiety.
ReplyDeleteEn nu doe je zelfs buiten je werk alsof het een bestaand persoon is, dat is een sterk staaltje art performance. Een soort vice versa van art imitates life. Het breken van de 4e muur, we denken dat we naar een kader kijken naar een werk, maar misschien heeft de artiest heel geniepig een nog groter kader om het publiek heen geplaatst zonder dat we het door hebben.
YFL
Uh, of niet. Kan ook natuurlijk.
ReplyDeleteYFL
Hahahahahahaha! Heb je 'Exit through the giftshop' soms gezien?
ReplyDeleteJe wint in ieder geval de eerste prijs Best Comment Ever! ;-)
Banksy! Deden ze ook een keer een spoof op bij Futurama. :D
ReplyDeleteYFL
Maar heb je de film gezien? Was ongeveer hetzelfde; iemand die een documentaire ging maken over Banksy en later is het onduidelijk of die persoon wel bestaat.
ReplyDeleteSharmon daarentegen bestaat wel heel echt.
Ah, ok, dat wist ik dus niet, alleen van de tegeltjes die hij altijd maakt. Ik had de film binnen gehaald en destijds alleen even kort stukjes bekeken, daarna is ie in mijn erg lange to-watch lijst belandt.
ReplyDeleteEn ja, ik snap natuurlijk dat ze echt is. ;)
YFL